۲-۶- پیشینه پژوهش
۲-۶-۱- پژوهشهای داخلی
صیادی (۱۳۹۲) پژوهشی در قالب یک طرح توصیفی و به شیوه پیمایشی و با بهره گرفتن از روش همبستگی (پیش بینی) به منظور بررسی روشهای تامین مالی شهرداری تهران و ارائه الگوی تامین مالی پایدار برای شهرداری‌ها انجام داد. از آنجا که داده‌های مورد نیاز به صورت میدانی و با بهره گرفتن از توزیع پرسشنامه در یک برهه زمانی (در سال‌های ۸۷ تا ۸۹) جمع آوری شده، لذا از روش مقطعی در این پژوهش استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که روشهای تامین مالی موجود در شهرداری تهران پاسخگوی نیاز مالی نبوده است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
صبحخیز (۱۳۹۲) در پژوهشی به مطالعه عوامل موثر بر مشارکت بخش خصوصی در تامین منابع مالی پروژه‌های شهرداری در قالب اقتصادسنجی مدل‌های گسسته پرداخت. جامعه آماری این تحقیق شهر و شهرداری تبریز بود که داده‌های مورد نیاز از طریق پیمایشی و تنظیم پرسشنامه جمعآوری گردید. مطابق یافتههای این تحقیق، عواملی همچون بهبود فضای کسب وکار، قوانین کارای تضمینکننده سود کارگذار خصوصی، مشارکت بخش خصوصی در اجرای پروژه‌های شهری را افزایش داده ولی وجود بوروکراسی اداری و نبود ظرفیتسازی‌های مناسب از سوی شهرداری روند کار را به تعویق می اندازد.
مویدفر و همکاران (۱۳۹۱) در پژوهشی روشهای تامین مالی در بافت‌های فرسوده شهری در اصفهان را اولویت بندی نمودند. در این پژوهش در ابتدا مهمترین روشهای تامین مالی برای بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری شناسایی شد. سپس با بهره گرفتن از AHP این معیارها اولویت بندی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که با اهمیتترین معیارها از دید کارشناسان مالی و سرمایه گذاری عبارتند از: معیارهای نرخ بازده بیشتر، مشارکت بیشتر بخش خصوصی و سقف تامین وجوه بیشتر.
جهانی بهنمیری و همکاران (۱۳۹۱) در پژوهشی ابزارهای تامین مالی شهرداری را با بهره گرفتن از تکنیک AHP FUZZY ارزیابی نمودند. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان و مدیران شهری شهرداری‌های استان مازندران تشکیل می‌دادند. در این پژوهش ابزارهای تامین مالی به دو دسته ابزارهای تامین مالی داخلی (بودجه‌های پیش بینی شده دولت، ایجاد شرکت‌های سهامی عام مردمی، عقود اسلامی، تشکیل صندوق‌های مشترک سرمایه گذاری، تبدیل دارایی‌ها به اوراق بهادار) و خارجی (بانک جهانی، صندوق بین المللی پول، سازمان مالی بین المللی، بانک توسعه اسلامی، قراردادهای ساخت، بهره برداری و انتقال) تشکیل می‌دادند. نتایج پژوهش نشان داد که ابزارهای تامین مالی داخلی نسب به ابزارهای تامین خارجی از اهمیت و اولویت بیشتری برخوردار میباشند.
حسینی و داودیان (۱۳۹۰) در پژوهشی با بررسی روشهای تأمین مالی به کارگرفته شده در پروژه‌های حوزه انرژی و با بهره گیری از نظر خبرگان، نسبت به انتخاب روشهای مناسب برای پروژه‌های پالایشگاهی ایران اقدام نمودند. سپس به منظور حفظ یک رویکرد مشخص در تعیین معیارهای مؤثر بر تصمیم انتخاب روش تأمین مالی، با مرور متون مربوط به سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها، به خصوص پروژه‌های انرژی، نسبت به انتخاب این معیارها اقدام کردند. در ادامه، اوزان معیارهای مؤثر بر تصمیم انتخاب روش تأمین مالی از طریق روش آنتروپی تعیین و روشهای تأمین مالی پیشگفته از طریق معیارهای مؤثر بر تصمیم انتخاب روش تأمین مالی و با بهره گرفتن از نظر خبرگان و با بهرهگیری از روش تصمیم گیری تاپسیس، برای شناسایی روشهای مناسب جهت تأمین مالی پروژه‌های پالایشگاهی، رتبه بندی شدند. نتایج حاصل از روش تصمیم گیری تاپسیس، سه روش تأمین مالی مشارکت در سود، روشهایBOT و مشارکت در تولید را به عنوان روشهای مناسبی برای تأمین مالی پروژه‌های پالایشگاهی ایران بر اساس معیارهای معرفی شده شناسایی کرد.
بریاجی (۱۳۹۱) در پژوهشی تأثیر منابع درآمدی شهرداری را بر توسعه پایدار شهری مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، داده‌های مورد نیاز از طریق کتابخانه‌ها و مرکز آمار ایران و قسمت امور مالی و حسابداری شهرداری جمعآوری شده و سپس درآمدهای شهرداری شهر سردشت از سال ۸۹-۱۳۸۵ مورد تجزیه و تحلیل و ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که درآمدهای شهرداری شهر سردشت منجر به توسعه پایدار شهری نخواهد شد.
شاه آبادی و همکاران (۱۳۹۱) در پژوهشی با عنوان “شناسایی و رتبه بندی مهمترین منابع درآمدهای پایدار شهرداری تهران با بهره گرفتن از تکنیک AHP فازی"، بیان نمودند که وابستگی بیش از حد منابع درآمدی شهرداری‌ها به عوارض و مالیات‌های مرتبط با بخش مسکن منجر به نوسانات درآمدی شهرداری در اثر تغییر شرایط اقتصادی از قبیل بحران‌های مالی، چرخه‌های تجاری و تغییر قوانین و مقررات شده که خصیصه ناپایداری و نااطمینانی حاصل از این گونه درآمدها میباشد. از این رو دستیابی به منابع درآمدی پایدار را می‌توان به عنوان یکی از اهداف ویژه شهرداری‌ها در نظر گرفت. بنابراین شناسایی منابع درآمدی پایدار در جهت خودکفایی شهرداری‌ها و تامین هر چه مطلوب‌تر هزینه‌های آن و توسعه پایدار شهری امری ضروری میباشد. پژوهشگران در این پژوهش اقدام به شناسایی و رتبه بندی مهمترین منابع درآمدی پایدار بر اساس نظرات افراد خبره و کارشناسان شهری نمودند و برای این منظور از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده کردند. نتایج تحقیق نشان داد که درآمد ناشی از مالیات ارزش افزوده و عوارض نوسازی در میان منابع درآمدی پایدار از اولویت بالاتری برخوردار بوده و برنامه ریزی و اتخاذ سیاست‌های مناسب در راستای افزایش سهم آنان در میان منابع درآمدی شهرداری تهران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
محمودی و همکاران (۱۳۹۰) در پژوهشی با عنوان “بررسی عوامل مربوط به درآمدهای پایدار شهرداری تهران و اولویت بندی آنها"، با بهره گرفتن از روش نمونه گیری کوکران برای صفات کیفی و با لحاظ نمونه گیری تصادفی اقدام به انتخاب نمونه از جامعه آماری تحقیق با بهره گرفتن از روش پژوهش قیاسی استقرایی و همچنین استفاده از پرسشنامه به عنوان ابزار جمعآوری اطلاعات نمودند. پژوهشگران در این پژوهش از چهار مولفه اصلی با عناوین افزایش نرخ عوارض بر ارزش زمین، شیوه‌های تامین مالی و پولی به عنوان یک منبع دریافتی شهرداری با این رویکرد که می‌توان مبدل به یک درآمد غیر مستقیم گردد، کمک‌های دولت به شهرداری و نظام تشخیص و وصول عوارض شهرداری، استفاده کرده و به بررسی امکان دستیابی به حداکثر اثربخشی و کارایی عوامل فوق پرداخته و به شناسایی اولویت و داشتن بیشترین تاثیر این عوامل بر درآمدهای پایدار شهرداری تهران پرداختند. نتایج پژوهش نشان داد که چهار فرضیه مورد استفاده مورد تایید قرار گرفتند و به ترتیب اهمیت، افزایش نرخ عوارض بر ارزش زمین، نظام تشخیص و وصول عوارض شهرداری تهران، روابط مالی بین دولت و شهرداری تهران و در نهایت دسترسی به بازارهای مالی وپولی از این طریق به عنوان چهار عامل مهم و تاثیرگذار در رسیدن شهرداری تهران به درآمدهای پایدار اولویت بندی گردیدند.
شرزه‌ای و ماجد (۱۳۹۰) در پژوهشی با عنوان “تامین مالی پایدار شهر، چگونگی تامین مالی به منظور توسعه پایدار"، بیان داشتند که یکی از مهمترین دغدغه‌های مدیران و برنامه ریزان شهر، دستیابی به توسعه پایدار شهری است. با توجه به رشد شدید شهر نشینی، تقاضا برای کالاها و خدمات در شهرها از افزایش قابل ملاحظه‌ای برخوردار است و در این راستا تامین نیازهای شهروندان مستلزم وجود منابع مالی کافی است. اما نکته مهم در بحث تامین و اصلاح منابع مالی شهرداری‌ها، پایداری منابع درآمدی است؛ به طوری که این درآمدها باید علاوه بر داشتن قابلیت اتکاء و استمرارپذیری، تهدیدی برای توسعه شهری نباشند. پژوهشگران پس از ارائه علل عدم ناتوانی شهرداری‌ها در عرصه خدمات عمومی شهری، به مفاهیم توسعه پایدار شهری و درآمدهای پایدار پرداختند و سپس منابع درآمدی شهرداری‌ها را از نقطه نظر پایداری مورد بررسی قرار دادند. تحلیل نتایج حاکی از آن بود که بخش عمده‌ای از درآمدهای حاصله توسط شهرداری‌های کشور، با مفاهیم پایداری و مطلوب بودن همخوان نیستند و عمدتاً از منابع ناپایدار کسب میشوند. در حالی که منابع پایدار همچون عوارض نوسازی، مالیات بر زمین و مستغلات و درآمدهای حاصله از فروش خدمات به طور نسبی مغفول مانده‌اند و تمرکز بر درآمدهای ناپایدار از جمله عوارض فروش تراکم، عوارض تخلفات ساختمانی و جرائم ماده صد سهم خود را در کل درآمدها افزایش دادهاند. این امر می‌تواند در بلندمدت اتکاء شهرداری‌ها به درآمدهای ناپایدار را نهادینه کند که در این صورت دستیابی به توسعه پایدار شهری را ناممکن می‌سازد. لذا ضروری است به منظور برخورداری از درآمدهای پایدار ابتدا ماهیت و نحوه شکل گیری اقلام درآمدی تعریف و سپس آنها را با ملاک‌های پایداری سنجید. سلامتی روحی و جسمی شهروندان و حفظ کیفیت محیط شهری و توسعه زیرساخت‌ها برای ایجاد و ارائه خدمات به شهروندان در بلندمدت نیاز به برنامه ریزی صحیح و دقیق در جهت کاهش وابستگی به درآمدهای ناپایدار و حرکت به سوی اتکاء به درآمدهای پایدار دارد.
بور (۱۳۹۰) در پژوهشی منابع مالی شهرداری‌ها در نوشهر را شناسایی نمود. در این پژوهش بیان شد که هرچند که منابع مالی شهرداری به صور مختلف قابل حصول است اما همه آنها از خصوصیات درآمدهای پایدار برخوردار نیستند، پایداری در درآمدها مستلزم آن است که اولا این اقلام از یک استمرار نسبی برخوردار باشند و ثانیا دستیابی این درآمدها شرایط کیفی و زیست محیطی شهر را در معرض تهدید و تخریب قرار ندهد. از این رو دستیابی به روشهای جدید تامین منابع درآمدی پایدار نقش موثری در رضایت جامعه شهری، سرعت بخشیدن به توسعه و عمران محدوده‌های شهری و در نهایت مدیریت مطلوب شهرها خواهد داشت. همچنین در این پژوهش تامین درآمدهای پایدار شهری امکان سنجی شد.
کریمی (۱۳۹۰) در پژوهشی به تحلیل پایداری منابع مالی و درآمدی شهرداری تهران مطالعه تطبیقی با تعدادی از شهرهای جهان پرداخت. یافته‌ها نشان داد برای دستیابی به منابع پایدار درآمدی برای شهرداری تهران، بایستی از سهم مناسبی از مالیات ملی به شهرداری، دریافت بهای خدمات، انواع عوارض شهری و مالیات بر املاک و دارایی (عوارض نوسازی) استفاده کرد. همه این روش‌ها در شهرداری تهران قابل اجرا بوده اند. از این میان مالیات انتقالی از دولت به شهرداری (تخصیص سهم مناسبی از مالیات ملی به شهرداری) چه در قالب مالیات بر ارزش افزوده و چه به صورت انتقال درصدی از مالیات‌های ملی به عنوان سهم شهرداری به آن شهر، پایدارترین نوع درآمد برای شهر تهران در نظر گرفته شد. این درآمد حتی پایدارتر از عوارض نوسازی است. منابع درآمدی و تامین مالی به ترتیب امکان و سهولت اجرایی شدن در شهرداری تهران، بدین صورت قرار گرفتهاند: دریافت بهای خدمات از شهروندان، تامین مالی از طریق خصوصیسازی (برون سپاری) خدمات و زیرساختهای شهری (توسعه مترو، جمعآوری پسماندها، احداث پارکینگهای طبقاتی و مراکز تفریحی مانند سینما و تئاتر)، تخصیص سهم مناسبی از مالیات‌های ملی به شهرداری، عوارض نوسازی (مالیات بر املاک)، درآمد ناشی از تخلفات و عوارض مازاد تراکم و ساخت و ساز، عوارض شهری مختلف (عوارض کسب و پیشه، عوارض بر نوشیدنیها، عوارض بر قراردادها، عوارض آب- برق و تلفن، عوارض نقل و انتقال زمین- اموال و املاک، عوارض جمعآوری زباله، فاضلاب خانگی و منابع آلاینده، عوارض بر بزرگراه‌ها و جاده‌ها و عوارض بر آگهی‌ها ونصب تابلوهای تبلیغاتی بر دیوارها، عوارض ایجاد پسماند در ساختمان‌های تجاری و…، عوارض بابت استفاده از خدمات ویژه شهری و…). نتایج نشان داد بهتر است درصد کمی از درآمدهای شهر از طریق صندوق‌های سرمایه گذاری و کمک‌های بلاعوض دولتی (کمک متناسب با افزایش تورم، کمک متناسب با نیازهای جدید پروژه‌های عمرانی شهر و پرداخت بهای کلیه معافیت‌های مالیاتی مصوب توسط دولت) تامین شود. همچنین اتکا به درآمدهای ساخت و ساز و مازاد تراکم و تخلفات شهری و ساختمانی منجر به بروز مشکلات اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی (شهروندی) و فضایی برای شهر و شهروندان گردیده است.
ایزدی (۱۳۸۹) در پژوهشی به تجزیه و تحلیل نظام درآمدی شهرداری‌ها در تهران پرداخت. نتایج نشان داد که درآمدهای حاصل از سوخت و ساز تحت تاثیر شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و … است و از استمرار و ثبات مناسب برخوردار نبوده، تبعات سوء کالبدی، اقتصادی، اجتماعی زیادی دارد و می‌بایست سهم درآمدهای پایدارتر مانند عوارض بر مصرف، بهای خدمات و کمک‌های دولتی افزایش یابد.
مهربانی (۱۳۸۹) در پژوهشی ضمن معرفی ابزارهای تامین مالی به بررسی پیشنیازها و الزامات برای موفقیت این ابزارها در جهت تامین مالی پروژه‌های شهرداری می‌پردازد و به این نتیجه می‌رسد که اساسیترین راهکار شهرداری برای برونرفت از تنگا‌های مالی دستیابی به بازار مالی کارآمد و پویا و حاکمیت شرکتی است.
آیینی (۱۳۸۹) در مقاله‌ای با عنوان تأمین مالی صنعت بهسازی و نوسازی شهری به بررسی پیش شرط‌های ورود سرمایه‌های خرد و کلان به این صنعت پرداخته است و با ذکر این نکته که بهسازی و نوسازی شهری، به دلیل نزدیک بودن ویژگی‌ها و مختصات آن با ویژگی‌ها و مسائل بخش مسکن و ساختمان، به این نتیجه رسیده است که بهسازی و نوسازی شهری می‌تواند در قالب یک صنعت قابل سرمایه گذاری مطرح شود. در این حوزه، ویژگیهای یک صنعت از جمله تغییر برای استفاده‌ی بیشتر و بهتر و خلق ارزش افزوده فراهم است.
تبریزی (۱۳۸۶) در پژوهشی به شیوه های تأمین مالی پروژه‌های مجتمع تجاری- اداری و مسکونی مجد مشهد (فاز دوم) پرداخت. در این پژوهش با مقایسه روشهای مالی بر شمرده شده در گزارش با تأکید بر زمانبندی اجرا، محدودیتهای هر روش و از طرفی با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی، سیاسی داخلی و بین المللی فعلی و قابلیتها و محدودیتهای جاری نهادههای مالی و سرمایهای، روش صندوق عام را به عنوان در دسترسترین و کاربردیترین روش برای شرکت عمران و مسکن سازان شرق پیشنهاد مینماید.
۲-۶-۲- پژوهشهای خارجی
چن و همکاران[۸] (۲۰۱۳) در پژوهشی با بهره گرفتن از تاپسیس فازی سهام مناسب در بازار سهام را رتبه بندی نمودند. با توجه به اینکه در دنیای واقعی افراد ویژگیهای مورد نظر خود را با بهره گرفتن از واژه های زبانی بیان می کنند، بنابراین داده های مورد استفاده اغلب مبهم هستند و به همین دلیل در این پژوهش از مجموعههای فازی استفاده شده است. نتایج نشان داد که روش پیشنهادی در این پژوهش به سرمایه گذاران کمک می کند تا دارایی های خود را به صورت مناسب در محیطی مبهم سرمایه گذاری کنند.
دیوتا و دیوتا[۹] (۲۰۱۱) در پژوهشی نهادهای مالی کوچک در هند را به وسیله تاپسیس رتبه بندی نمودند. برای این منظور از معیارهایی مانند مبلغ وام، پایداری، کارایی و ساختار مالی استفاده گردند. با بهره گرفتن از معیارهای فوق، ۷۷ نهاد مالی کوچک بر مبنای عملکرد آنها رتبه بندی شدند.
ویلسون[۱۰] (۲۰۱۰) در پژوهشی دلایل امور مالی پایدار را مورد بررسی قرار داد. در این پژوهش برخی از مسائل اساسی که نیاز به شفافسازی داشتند شناسایی شدند که برخی از آنها عبارت است از تعریف نوع پایداری، اهداف پایداری و خطرهای اخلاقی که در این زمینه وجود دارد.
کاسپاری[۱۱] (۲۰۰۹) در پژوهشی نقش رهبران را در بهبود پایداری در تامین مالی پروژه های زیربنایی بزرگ را بررسی نمود. در این پژوهشی تامین مالی سدهای بزرگ در کشورهای در حال توسعه از طریق بازدید از سایتهای اینترنتی، مکاتبه و مصاحبه بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد که رهبران دیدگاه های متفاوتی در بهبود شکاف موجود در تامین مالی پایدار سدهای بزرگ دارند.
آکلو و کیگانگان[۱۲] (۲۰۰۸) در پژوهشی بیان نمودند که برخی از کالجهای مربوط به کتابداری و اطلاعرسانی به خصوص در جنوب آفریقا به دلیل مسائل مالی تعطیل شده اند که این موضوع به پایداری در تامین مالی آنها مربوط می شود. در این پژوهش استراتژی های بودجهبندی کالجهای کتابداری و اطلاعرسانی بررسی شدند و استراتژی های مناسب پیشنهاد گردید.
ارتوگرول و کاراکاسوگلو (۲۰۰۸) در پژوهشی عملکرد بنگاه‌های سیمان ترکیه را با بهره گرفتن از تحلیل سلسله مراتبی فازی و روش تاپسیس ارزیابی کردند. آنها هدف از این مطالعه را ایجاد مدلی فازی برای ارزیابی عملکرد بنگاه‌ها با بهره گرفتن از نسبت‌های مالی عنوان نمودند. روش FAHP در تعیین وزن معیارها به وسیله تصمیم‌گیران استفاده شد و سپس رتبه‌بندی نهایی به وسیله روش تاپسیس صورت گرفت.
آگلوپلوس و همکاران[۱۳] (۲۰۰۷) در پژوهشی روشی برای رتبه بندی و خوشهبندی داده های مالی طبقهای ارائه دادند و این روش را در ۸۰ مزرعه در یونان آزمون کردند. در این پژوهش داده های مالی طبقهای عبارت بودند از درآمد، سود ناخالص، درآمد ناخالص، درآمد نیروی کار و سوددهی. نتایج خوشهبندی سه خوشه را شناسایی نمود.
رایت[۱۴] (۲۰۰۳) در پژوهشی بیان نمود که برنامه های آزمایشگاهی رشد کودکان، شدیداً به منابع مالی دانشگاهها وابسته است و به دلیل شرایط اقتصادی، مالی و چالشهای موجود، بسیاری از این برنامه ها حذف میشوند. بر این اساس در این پژوهش استراتژی های متنوع برای ایجاد ثبات مالی معرفی شدند. این استراتژیها در عین نوآوری و پایدار بودن، اتکای کمتری به منابع مالی دانشگاه داشتند.
کلیجن و تیسمن[۱۵] (۲۰۰۲) در پژوهشی موانع سازمانی و استراتژیک برای همکاری بخش دولتی و خصوصی را بررسی نمودند. نتایج پژوهش نشان داد که دلیل بی ثباتی منابع درآمدی دولت‌های محلی (کششناپذیری کدهای درآمدی و اثر معکوس افزایش نرخ عوارض بر درآمد کسب شده توسط شهرداری) و از طرف دیگر رشد تقاضا برای اینگونه خدمات باعث شده است تا دولت‌های محلی چاره‌ای جز رو آوردن به منابع بخش خصوصی نداشته باشند.
فاستر [۱۶](۱۹۹۵) در پژوهشی نقش بخش خصوصی در پروژه‌های شهری را بررسی نمود. نتایج پژوهش نشان داد که در شرایطی که دولت‌ها به دلیل نوسانات اقتصادی و محدودیتهای منابع مالی ناتوان از ایجاد فضاهای خدماتی هستند، سرمایه‌های بخش خصوصی به خوبی می‌تواند ضمن ایجاد سود، به نوسازی و افزایش کاربری‌های خدماتی شهری کمک کند.
۲-۷- معرفی شهر جدید بهارستان
افزایش روز افزون جمعیت در شهرهای بزرگ و گسترش بیش از اندازه این شهرها، باعث شد تا هیئت وزیران، در سال ۱۳۶۳ ایجاد شهرهای جدید را به عنوان یکی از راه حلهای منطقی جلوگیری از تمرکز و رشد بیش از اندازه جمعیت در شهرهای بزرگ، از جمله اصفهان در نظر بگیرد. با تصویب طرح جامع منطقهای اصفهان در سال ۱۳۶۵، موقعیت شهر جدید بهارستان مشخص شد و بر آن اساس، طرح جامع شهر بهارستان در سال ۱۳۷۲ در شورای عالی معماری و شهرسازی ایران تصویب شد و پس از آن با فاصلهی چند سال، طرح تفصیلی شهر در سال ۱۳۸۵ به تصویب کمیسیون ماده ۵ رسید. کار ساخت و ساز رسمی بهارستان پس از تصویب طرح جامع در سال ۱۳۶۵، در قالب طراحی فاز یک شهر شروع شد و پس از آن با تصویب طرح تفصیلی، محلات دیگر شکل گرفت. شهر جدید بهارستان در بخش متمکن و توسعه یافته مرکز استان اصفهان و در محل دسترسی مناسب محورهای مواصلاتی استان در ۱۵ کیلومتری جنوب اصفهان، در شرق بزرگراه اصفهان- شیراز واقع شده است. زمین شهر بهارستان با ارتفاع ۱۵۷۰ متر از سطح دریا، به صورت یک نوار باریک با عرض حدود ۳ کیلومتر به صورت غربی- شرقی است که شیب آن کم و از جنوب به شمال است. در بستر طبیعی شهر، قلعه تاریخی و باغ بهارستان واقع شده که نام بهارستان از آن الهام گرفته شده است. در ضلع جنوبی آن یک رشته کوه کم ارتفاع مانند دیواره وجود دارد که دنباله کوههای کلاه قاضی و رشته کوههای کم ارتفاع و زیبای میانکوه است و اراضی شهر در دامنه آن قرار دارد. در سمت شمال آن، دشت سرسبز کشاورزی شرق اصفهان واقع شده که رودخانه زاینده رود در آن پیچ و تاب می‌خورد و در یک نقطه به اراضی بهارستان بسیار نزدیک می‌شود. این شهر در وسعتی برابر ۰۰۰/۳ هکتار برای احداث ۰۰۰/۶۲ واحد مسکونی و اسکان ۰۰۰/۳۲۰ نفر پیش بینی شده و امکان افزایش جمعیت تا پانصد هزار نفر نیز برای آن متصور است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰، جمعیت بهارستان حدود ۰۰۰/۶۴ نفر اعلام شده و با توجه به رشد طبیعی جمعیت و مهاجرت روزافزون مردم به شهر بهارستان و روند مطلوب ساخت و سازها، جمعیت شهر در حال حاضر حدود ۰۰۰/۷۵ تا ۰۰۰/۸۰ نفر برآورد شده و پیش بینی می‌شود تا سال آینده، از ۰۰۰/۱۰۰ نفر فراتر رود (شهر جدید بهارستان، ۱۳۹۳).
خلاصه
در این فصل ادبیات و پیشینه پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور به تفصیل مفاهیم شهر، شهرداری، وظایف و منابع درآمدی شهرداری و تامین مالی پایدار شرح داده شد و در انتها مروری بر پژوهشهای داخلی و خارجی انجام شده صورت گرفت و شهر جدید بهارستان نیز معرفی گردید..
فصل سوم
روششناسی پژوهش
مقدمه
یکی از قسمت های مهم کار پژوهشی، روششناسی است که به وسیله آن روش انجام کار و ابزار و فنون مورد استفاده در پژوهش مشخص می شود. در این فصل به روش و طرح پژوهش، جامعه و نمونه آماری، روش و ابزار گردآوری داده ها، روایی و پایایی ابزار سنجش و روشهای تجزیه و تحلیل داده ها اشاره می شود.
۳-۱- روش و طرح پژوهش
این پژوهش با توجه به نوع هدف کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع پیمایشی است.
۳-۲- جامعه آماری
اولویت بندی روشهای تامین مالی، نیاز به دانش کافی در مسائل مالی و صنایع پایین دستی (به ویژه شهرسازی) دارد و مشخص شدن گزینه ها و شاخص ها برای تصمیمهای پیچیدهای که شاخص های کمی و کیفی متعددی در آن تاثیر گذارند، نیازمند استفاده از قضاوت خبرگان منصف و مطلع میباشد؛ لذا جامعه آماری مورد بررسی، خبرگان و متخصصین مالی و شهرسازی، مشتمل بر مدیران اجرایی طرحهای شهری و شهرسازی شهرهای جدید استان اصفهان میباشند.
۳-۳- روش نمونه گیری و حجم نمونه
برای نمونه گیری از روش نمونهبرداری تصادفی ساده استفاده شد. حجم نمونه نیز در دو مرحله تعیین گردید. در مرحله اول برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد که با توجه به حجم جامعه (۹۶ نفر)، تعداد نمونه ۷۶ نفر به دست آمد. بعد از توزیع پرسشنامه تعداد ۴۲ پرسشنامه صحیح مورد استفاده قرار گرفت.
در مرحله دوم برای پرسشنامه تاپسیس فازی، تعداد ۹ پرسشنامه توزیع شد که از آن تعداد، ۷ پرسشنامه صحیح جمعآوری گردید.
۳-۴- روش گردآوری داده ها
جهت جمعآوری اطلاعات مورد نیاز برای تدوین پیشینه پژوهش و مبانی نظری آن از روش کتابخانهای و اسنادی استفاده گردیده و همچنین جهت بررسی وضعیت موجود شهر جدید بهارستان و ارتباط آن با موضوع پژوهش از روش میدانی استفاده شده است.
