کل نگر
علمی
پدیدار شناختی[۹۲]
اثبات گرا
غیر اثبات گرا
تجربی
توصیفی
برنامه ریزی شده
طبیعی
استقرائی
استنتاجی
روش دلفی یکی از روش های جامع برای انجام تحقیقات با بهره گرفتن از رویکرد کیفی است که در ادامه به شرح آن می پردازیم.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
معرفی روش دلفی
روش دلفی فرآیندی تکراری[۹۳]برای جمع آوری و چکیده برداری قضاوت های بی نام خبرگان با بهره گرفتن از یک سری پرسشنامه است که به همراه بازخورد در بین آنها توزیع می شود. پرسشنامه ها به منظور تمرکز بر مشکلات، فرصت ها، راه حل ها، ارزیابی ها و پیش بینی مسائل آینده طراحی می شوند. هر پرسشنامه بر اساس نتایج پرسشنامه های قبلی ایجاد می شود. با توجه به سبک های مختلف پیاده سازی روش دلفی می توان به قابلیت انعطاف آن پی برد. در واقع روش دلفی، روشی برای ساختاردهی گروهی از فرآیندهای ارتباطی در جهت تسهیل حل دسته جمعی مشکلات و ساختاردهی مدل ها می باشد. از روش دلفی در موقعیت هایی استفاده می شود که دانش کافی پیرامون مسئله و یا پدیده ای وجود ندارد و نمی توان از تکنیک های دقیق تحلیلی برای مواجهه با آنها استفاده کرد بلکه باید از قضاوت های ذهنی خبرگان بر اساس عقل جمعی استفاده کرد.
به منظور پیاده سازی تکنیک دلفی از یک سری پرسشنامه پی در پی یا دورهایی[۹۴] استفاده می شود که از طریق بازخورد کنترل شده، بین خبرگان یک موضوع خاص، توزیع شده و به دنبال دستیابی به قابل اعتمادترین اجماع نظر گروهی این خبرگان می باشد. این تکنیک در مواردی سودمند است که قضاوت های فردی باید مورد استفاده قرار گرفته و به هنگام نبود توافق و یا دانش کافی با یکدیگر ترکیب شوند. بنابراین روش دلفی به خاطر توانایی ساختاردهی و سازماندهی ارتباطات گروهی ارزشمند محسوب می شود. مزیت اصلی روش دلفی دستیابی به اجماع در موقعیت هایی است که با عدم قطعیت مواجه هستیم و شواهد تجربی در دست نیست. بازخورد بین دورهای این روش باعث وسیع تر شدن دانش و تحریک ایده های جدید و ایجاد انگیزه بین شرکت کنندگان می شود. شرکت کنندگان روش دلفی محدوده وسیعی از دانش و تخصص را به فرآیندهای تصمیم گیری تزریق می کنند و محدودیت های جغرافیایی در این روش مانع محسوب نمی شوند. روش دلفی، روشی سریع، ارزان و نسبتا کارا برای ترکیب دانش و توانایی های گروهی از خبرگان شناخته شده است. این روش از راهبردی آزادانه و ساخت یافته استفاده می کند که از عقل جمعی شرکت کنندگان در همه پرسی بهره می برد و همچنین روشی مناسب برای شکل دهی ارتباطات و دستیابی به توافق در میان گروه های مختلف محسوب می شود.
۴ ویژگی ذیل را می توان برای روش دلفی برشمرد:
- گمنامی شرکت کنندگان: این مزیت به شرکت کنندگان این امکان را می دهد که آزادنه و بدون فشارهای اجتماعی بی مورد حاصل از مواجهه با افراد دیگر گروه، به بیان نظرات خود بپردازند. در این حالت تصمیمات بر اساس ارزش واقعی آنها ارزیابی می شوند و نه بر اساس اینکه چه کسی آنها را بیان کرده است.
- تکرارپذیری: این حالت به شرکت کنندگان این امکان را می دهد که نظرات خود را در دورهای مختلف همه پرسی و بر اساس پیشرفت کار گروه مجددا بررسی کرده و مورد تجدید نظر قرار دهند.
- بازخورد کنترل شده: این حالت باعث می شود که شرکت کنندگان از نظرات یکدیگر مطلع شده و فرصتی را فراهم می کند که شرکت کنندگان این روش، نظرات خود را شفاف تر کرده و یا تغییر دهند.
- تجمع آماری پاسخ خبرگان: امکان تحلیل کمی و تفسیر داده ها را فراهم می کند.
کاربرد روش دلفی در تحقیقات سیستم های فناوری اطلاعات
محققین از روش دلفی در موقیعت های بسیار متنوعی به عنوان ابزار حل مشکلات تخصصی استفاده کرده اند. آنها همچنین متدهای مختلفی از این روش را برای حل انواع خاصی از مشکلات و اهداف متفاوت توسعه داده اند. یکی از انواعی که مورد توجه زیادی قرار گرفته، دلفی نوع رتبه بندی[۹۵] است که از آن برای ایجاد اجماع گروهی درباره اهمیت نسبی مسائل استفاده می شود.
محققین حوزه فناوری اطلاعات نیز در موارد بسیاری از روش دلفی استفاده کرده اند. مثلا از روش دلفی برای انتخاب پروژه های سیستم های اطلاعاتی، تعیین نیازمندی های این نوع از پروژه ها، تعیین ضابطه تصمیمات نمونه سازی سیستم های اطلاعاتی[۹۶]، رتبه بندی مسائل مدیریتی فناوری در پروژه های توسعه محصولات جدید استفاده شده است. پیش بینی و شناسایی/اولویت بندی مسائل مختلف یکی از کاربردهای روش دلفی محسوب می شود و اکثریت کاربردهای روش دلفی در گذشته مربوط به پیش بینی بودند.
توسعه چارچوب/مفاهیم، کاربرد دوم روش دلفی است که در ذیل به بعضی از آنها اشاره خواهیم کرد:
باکون و فیتزجرالد[۹۷] اقدام به توسعه چارچوبی برای شفاف سازی جنبه های اصلی فناوری اطلاعات در سازمان ها و دانشگاه ها کردند و برای اثبات چارچوب ابداع شده، از روش دلفی استفاده کردند که شرکت کنندگان آن را دانشگاهیان حوزه فناوری اطلاعات تشکیل می داد]۳۹[
جوشی و هولزاپل[۹۸] اقدام به توسعه چارچوبی توصیفی برای فعالیت های اصلی مدیریت دانش کردند و به منظور اثبات چارچوب ابداع شده از روش دلفی استفاده کردند که شرکت کنندگان آن را محققین و متخصصین مدیریت دانش تشکیل می دادند]۳۸[.
پیفرز[۹۹] اقدام به توسعه یک گونه شناسی[۱۰۰] برای فناوری های اطلاعات در صنعت سرویس های اقتصادی[۱۰۱] کرد و شرکت کنندگان کار پژوهشی وی را اعضای ۱۱ سازمان مختلف تشکیل می دادند]۴۳[.
نامبیسان و دیگران[۱۰۲] اقدام به توسعه یک دسته بندی مفهومی از فعالیت های طراحی سازمانی( مکانیزم هایی برای بهبود تمایل کاربران در جهت ایجاد نوآوری در فناوری اطلاعات) نمودند که افراد شرکت کننده در روش دلفی را مدیران ارشد صنایع مختلف تشکیل می دادند]۴۰[.
اشمید [۱۰۳]و دیگران اقدام به توسعه یک لیست رتبه بندی شده از ریسک های متداول پروژه های نرم افزاری نمودند که می توان از آن به عنوان پایه ای برای ساخت تئوری درباره مدیریت ریسک پروژه های سیستم های اطلاعاتی استفاده نمود. افراد شرکت کننده در همه پرسی دلفی را سه گروه با تجربه از مدیران پروژه های نرم افزاری تشکیل می دادند]۴۱[.
روش اجرای همه پرسی دلفی
همه پرسی کلاسیک دلفی مجموعه ای مشخص از رویه ها را دنبال می کند که منعکس کننده فرآیندهای رفتاری و آماری هستند. معمولا ۳ سری پرسشنامه به مجموعه ای از قبل انتخاب شده از خبرگان ارسال می شود، هرچند که تصمیم در مورد تعداد دورها بستگی به مواردی مثل زمان، بودجه و غیره… دارد.
دور اول
پرسشنامه دور اول معمولا بدون ساختار بوده و به دنبال دستیابی به جواب های سرگشاده و صریح می باشد. این موضوع به شرکت کنندگان کمک می کند که آزادانه پیرامون موضوع مورد بررسی، نظر بدهند. بعد از تکمیل پرسشنامه دور اول، یک تحلیل کیفی بر روی نتایج به دست آمده صورت می گیرد و این تحلیل به عنوان پایه ای برای ایجاد پرسشنامه های دور دوم و دورهای بعدی قرار می گیرد. نقش دور اول شناسایی مسائلی است که باید در دورهای بعدی به آنها پرداخت. ثابت شده است که سوال های صریح و واضح کیفیت بالای داده های جمع آوری شده را تضمین می کنند. البته می توان در دور اول نیز از پرسشنامه های نیمه ساخت یافته و حتی ساخت یافته استفاده کرد.
دورهای بعدی
دور دوم و دورهای بعدی خاص تر بوده و پرسشنامه هایی را شامل می شوند که صحت و اعتبار یافته های دورهای قبلی را معمولا از طریق رتبه بندی و رای گیری مورد سنجش قرار می دهند. از آنجایی که محققین از نتایج دورهای قبلی بازخورد می گیرند، شاهد یک همگرایی به سمت اجماع نظرات خواهیم بود. فرایند بازخورد بین شرکت کنندگان بسیار مهم است چرا که تنها راه ارتباط بین آنها تلقی می شود. اگرچه در روش دلفی امکان اجرای بیش از ۳ دور و یا بیشتر وجود دارد، اما نیازمند حفظ تعادل بین زمان، هزینه و خستگی احتمالی شرکت کنندگان خواهیم بود.
تعداد شرکت کننده ها
تعداد شرکت کننده ها در همه پرسی های تحقیقات مختلف بسیار متنوع است و از ۱۰ نفر تا ۱۶۸۵ متغیر می باشد. تعداد شرکت کنندگان به محدوده مسئله و منابع قابل دسترس بستگی دارد. عده ای معتقدند که هرچه تعداد شرکت کنندگان بیشتر باشد، بهتر است چرا که تعداد قضاوت ها بیشتر شده و قابلیت اطمینان قضاوت های ترکیبی افزایش می یابد. هرچند که عده ای دیگر معتقدند که شواهد تجربی بسیار اندکی در مورد اثر تعداد شرکت کنندگان بر قابلیت اطمینان و اعتبار فرایند اجماع نظر وجود دارد و اعتبار اجماع نظر حاصل از روش دلفی وابسته به تعداد خبرگان شرکت کننده در نظرسنجی نیست بلکه به صلاحیت و دانش این افراد بستگی دارد.